27 grudnia, podobnie jak w kraju, w Bydgoszczy odbyły się obchody 104. rocznicy zwycięstwa Powstania Wielkopolskiego. Po mszy św. w Kościele Garnizonowym złożono wiązanki kwiatów pod pomnikiem Nieznanego Powstańca Wielkopolskiego, przy ul. Bernardyńskiej.
W imieniu Nowej Lewicy w delegacji byli – poseł Jan Szopiński, sekretarz wojewódzki Zbigniew Welenc, wiceprzewodnicząca Kujawsko-Pomorskiej Rady Wojewódzkiej NL Beata Krajewska.
|
- Po 104 latach od wybuchu Powstania Wielkopolskiego wciąż żywa jest w naszej pamięci świadomość, że to dzięki determinacji i odwadze Wielkopolan oraz ich gotowości do walki o Niepodległą, możliwe było odzyskanie zagarniętych przez zaborcę ojczystych ziem i scalenie odradzającej się po latach niewoli Rzeczpospolitej. Niech to bohaterskie powstanie będzie zawsze dla nas i naszych ukraińskich przyjaciół, którzy w Grodzie nad Brdą znaleźli swój bezpieczny dom, dowodem na to, że pragnienia wolności nie sposób zdusić. Niech w trudnym czasie wojennej zawieruchy stanowi widoczny znak nadziei na upragnione zwycięstwo - mówił zastępca prezydenta Bydgoszczy Mirosław Kozłowicz (współprzewodniczący Rady Miejskiej NL w Bydgoszczy).
W imieniu prezydenta Rafała Bruskiego wręczył on Medale Prezydenta Miasta Bydgoszczy Eugeniuszowi Grubczyńskiemu, Stanisławowi Grubczyńskiemu i Henrykowi Kamińskiemu, którzy od lat kultywują pamięć o Powstaniu Wielkopolskim.
Notka historyczna:
Powstanie wielkopolskie wybuchło 27 grudnia 1918 r. w Poznaniu. Swoim zasięgiem szybko objęło całą Wielkopolskę. Polacy czynem zbrojnym domagali się powrotu ziem spod zaboru pruskiego do Macierzy. Po kilku miesiącach walki, wojska powstańcze zbliżały się w okolice Bydgoszczy. Trwały bitwy pod Brzozą, Rynarzewem, Ślesinem i Mroczą. W nocy z 15 na 16 czerwca 1919 r. w Murowańcu stoczono zaciętą bitwę. Poległo 15 powstańców. Rannych powstańców Niemcy zabrali do niewoli, a następnie do szpitala wojskowego w Bydgoszczy. Wśród nich był nieznany z imienia i nazwiska powstaniec, który po kilku dniach zmarł, nie odzyskując przytomności. Mimo prób identyfikacji, nie udało się ustalić jego tożsamości. Społeczeństwo Bydgoszczy sprawiło poległemu za wolność ojczyzny powstańcowi godny pochówek. Pogrzeb odbył się 26 czerwca 1919 r. na cmentarzu Nowofarnym. Pod koniec czerwca 1925 r. powstała murowana krypta, w części nadziemnej obłożona granitem. W Święto Żołnierza trumnę ze szczątkami Nieznanego Powstańca złożono w nowym grobie, który przykryto płytą z białego marmuru, z płaskorzeźbą anioła trzymającego wiązankę kwiatów i wieniec laurowy, opatrzoną napisem „Nieznanemu Powstańcowi Wlkp. Rodacy”. Bydgoski Grób Nieznanego Powstańca jest jedynym w kraju grobem upamiętniającym nieznanego z nazwiska powstańca, a jednocześnie symbolizuje pamięć o powstańczym zrywie przodków.
Podpisany 28 czerwca 1919 r. traktat wersalski, na mocy którego do Polski powróciła niemal cała Wielkopolska, sprawił, że powstanie wielkopolskie jest jednym z dwóch (obok powstania wielkopolskiego z 1806 r.) zwycięskich zrywów narodu polskiego. Zapisy traktatu wersalskiego weszły w życie 10 stycznia 1920 r. W Bydgoszczy oficjalne przejęcie władzy nastąpiło 19 stycznia 1920 r., a dzień później do miasta wkroczyły oddziały Wojska Polskiego. (za „Bydgoszcz informuje”)